الگو

                             شعری برای شهید فهمیده



نوجوانی جبهه ها را درک کرد
بازی پس کوچه ها را ترک کرد

رفت تا خط مقدم تا خدا
رفت تا معنا کند آیینه را

صورتش را با چفیه بسته بود
عزم او انگیزه ای پیوسته بود

مادر پیرش پر از دلواپسی
پشت پایش نور می ریزد بسی

«دست حق پشت و پناهت ای پسر
دین و ایمان تکیه گاهت ای پسر»

آن بسیجی نبض فردا را گرفت
نبض فردایی فریبا را گرفت

رفت تا در جبهه ها زیبا شود
نیمه گم گشته اش پیدا شود

خاک ایران را حمایت می نمود
خونفشانی را روایت می نمود

«تکه ای از آسمان مال من است
راه پرواز من از این روزن است»

جبهه درها را به رویش باز کرد
او خودش را تا خدا آغاز کرد

بوی باروت و مسلسل، بوی خون
جانفشانی های پی در پی، جنون

واحد پول جنون پروانگی است
شعله های آتش و دیوانگی است

یورش دشمن، شقایقهای سرخ
عشق تا اوج دقایقهای سرخ

تانکها ناگاه پیدا می شوند
بی خدایی ها هویدا می شوند

جز اسارت چاره ای دیگر نبود
نوجوان اما پر از دلدادگی است

او پر از انگیزه آزادگی است
داخل دستان او نارنجکی است

وای! این با زندگی بیگانه کیست؟

او که این سان مست و بی پروا شده
او که این سان عاشق و شیدا شده

سنگر خود را رها کرد و پرید
پرده های خواب و رویا را درید

تانک دشمن ناگهان آتش گرفت
نقشه گردنکشان آتش گرفت

موریس مترلینگ

این همه پیغمبرها گفته اند که روح باقی می ماند و چنین و چنان می شود. اما هیچکس توجه نکرده

که آیا روح ما قابل بقا هست یا نه ؟؟؟

شما را بخدا روح ما با این افکار پست و اندیشه هایی که از حدود معده و شهوت تجاوز نمی نماید آیا

اگر از بین برود بهتر نیست ؟!؟ .

سقراط

من تنها یک چیز میدانم وان اینکه هیچ نمیدانم

آرزو

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست

                                              

                                               بگشای لب که قندفروانم آرزوست


ای آفتاب حسن برن آ ز ابر


                                               کآن چهر ی مشعشع تابانم آرزوست


گفتی ز نای بیش مرنجان مرا برو


                                               آن گفتنت که«بیش مرنجانم »آرزوست


والله که شعر بی تو مرا حبس می شود


                                               آوارگی و کوه بیابانم آرزوست


زین همرهان سست عناصر دلم گرفت


                                               شیر خدا ورستم دستانم آرزوست


جانم ملول گشت ز فرعون وظلم او


                                              آن نور روی موسی عمرانم آرزوست


دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر


                                              کز دید ودد ملولم وانسانم آرزوست


بنمای شمس مفخرتبریز رو ز شرق


                                              من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست

و اما جمعه

فردا جمعه اس خیلی جمعه های ادمو میگیره نمیدنیم چرا اینقدر بی وفا شودیم به کسی اگه بیاد

تمام مشکلات حل میشه دیگه مردم نه اعصابشون خرابه نه افسرده ان نه دیگه کسی غصه چیزای  که از دست داده مخوره ای کاش میشود یه لحظه از منتظران واقعی امامون میشودیم خیلی نامردیه به خاطر همه چی حتی حاضر نیستیم فقط برای اومدن امامون خوب بشیم تا حداقل باعث یک میلیونیم ثانیه رو برای تعجیل امام از کارای گناه وچیزای که مارو از خودمون وخدا و امام دور میکنه دست بکشیم کاش اینی دارم مینویسم اندازه یه مولکول هوا روی خودم تاثیر میذاشت اغلب یادگرفتم فقط حرف بزنم وبخاطر این خیلی ناراحتم ای کاش میشود که یه عاشق حقیقی باشیم نسبت به اقای غزیزم وتاج سری که هیچوقت براش صادقانه دعا برای ظهورش نکردم اقا جان منوببخش ای کسی که بیای تمام دنیا گلستان میشود. 


شاید این جمعه بیاید

                                                                                     شاید.....


ای کاش اینقدر خوب بودم که مشمول دعای فرزند حضرت فاطمه (َس)قرار میگرفتم ولی حیف عمر


مثل باد میگذره ولی حاضر نیستم یه ذره کوتاه بیام از خواسته های....